Ta strona to zalążek artykułu. Jeśli możesz, rozbuduj go. |
Sannin (
Historia[]
Jako genini, trio było studentami Hiruzena Sarutobi, Trzeciego Hokage. W czasach wychowania pod skrzydłami Hiruzena, nauczyli się techniki Kuchiyose no Jutsu, którą wykonują za pomocą ich lewych dłoni. Pomimo bycia drużyną i posiadania odniesionych wspólnie wielkich sukcesów, członkowie zawsze znajdowali się w stałej niezgodności ze sobą, co Tsunade nazywała "trójdrożnym impasem". Kiedy stali się sprawnymi ninja, potrafiącymi zająć się sobą, drużyna Hiruzena została rozwiązana.
Pomimo oficjalnego rozwiązania ich drużyny, trio nadal kontynuowało współpracę w czasie Drugiej Światowej Wojny Shinobi. W czasie jednej walki z Hanzō Salamandrą, byli jedynymi, ocalałymi z jego ataków ninja z Konohy. W nagrodę za to, Hanzō okrzyknął ich "Legendarnymi Sanninami z Konohy", tytułem, który będzie za nimi podążał przez resztę ich życia oraz tym, którzy sami będą używać z dumą. Jednakże, ta walka była ostatnią, którą stoczyli razem; po napotkaniu wojennych sierot, które poprosiły ich o trening, Orochimaru zasugerował zabicie dzieci, aby zakończyć ich cierpienie. Jiraiya jednakże, postanowił pozostać z nimi w Amegakure. W czasie, w którym powrócił on do Konohy, Tsunade porzuciła życie jako ninja i wyjechała z wioski. Orochimaru zaś, po zostaniu przyłapanym na przeprowadzaniu nieetycznych eksperymentów na shinobich ze swojej wioski, zdezerterował z Konohy. Jiraiyi nie udało się powstrzymać przed opuszczeniem wioski, a później sam ją opuścił, aby śledzić zarówno Orochimaru, jak i ruchy Akatsuki.
Ze względu na ich legendarne zdolności i sprawność, każdemu z Sanninów proponowano stanowisko Hokage co jakiś czas. Jiraiya był propozycją Hiruzena na pozycję Czwartego Hokage, jednak odrzucił ją, ponieważ nie był zainteresowany obowiązkami Kage. Orochimaru zaproponował samego siebie, lecz Hiruzen nie wierzył w to, aby posiadał on w swoim sercu troskę o dobro wioski i został odrzucony w zamian za ucznia Jiraiyi, Minato Namikaze. Hiruzen ponownie chciał, aby Jiraiya stał się Hokage po śmierci Czwartego, lecz Jiraiya ponownie odrzucił propozycję. Po śmierci Hiruzena, Rada Konohy po raz kolejny poprosiła Jiraiyę, aby objął to stanowisko. Jiraiya raz jeszcze odrzucił prośbę, czując się niegodnym tytułu, gdyż nie udało mu się ocalić Trzeciego i Czwartego, uważając, że obowiązki Hokage powinny zostać przemienione w jego czas na "badania". Jednakże, Jiraiya zaoferował przyprowadzenie z powrotem do wioski Tsunade, gdzie stała się Piątą Hokage.
Trio nigdy ponownie nie było ze sobą w dobrych stosunkach po zakończeniu Drugiej Światowej Wojny Shinobi i nawet pomimo tego, że Jiraiya i Tsunade często byli w sprzeczności z Orochimaru kiedy się poznali, trio posiadało przywiązanie względem siebie. Kiedy plotki dotyczące śmierci Orochimaru dobiegły Konohe, Jiraiya i Tsunade byli zasmuceni wiadomościami, choć ulżyło im na duszy, że nie stanowił on już dłużej zagrożenia. Kiedy Jiraiya ponownie zaryzykował podróż do Amegakure w celu badań nad Painem, Tsunade założyła się, że zginie, aby jej legendarny pech mógł zapewnić mu życie. Po odkryciu, że Jiraiya został zabity przez Paina, Tsunade prywatnie opłakiwała jego śmierć. W czasie Czwartej Światowej Wojny Shinobi, Tsunade i Orochimaru wraz ze wskrzeszonym Hiruzenem, ponownie współpracowali razem, wraz z Tsunade twierdzącą, że gdy Orochimaru wcześniej się zmienił, to być może Jiraiya jest nadal żywy. Orochimaru odpowiedział, że każdy może się zmienić się w dowolnym czasie oraz, że lepszym rozwiązaniem dla Jiraiyi była śmierć niż, aby miał się zmienić.
Renoma[]
- Tsunade - wnuczka Pierwszego Hokage; uzależniona od hazardu, lecz chronicznie pechowa; zrewolucjonizowała system medycznych ninja oraz cały system zasad, których przestrzegają; nauczycielka Shizune i Sakury Haruno w m.in. sztuce medycznego ninjutsu; ewentualnie mianowana Piątą Hokage.
- Orochimaru - nazwany geniuszem swojego pokolenia; usiłujący zdobyć nieśmiertelność poprzez kinjutsu, w celu nauczenia się wszystkich, istniejących technik na świecie; zbiegły z Konohy, dołączając do Akatsuki i zakładając Otogakure; nauczyciel Anko Mitarashi (oraz pozostałych członków Drużyny Orochimaru), Kabuto Yakushiego oraz Sasuke Uchihy.
- Jiraiya - wędrujący po świecie i trenowany pod okiem ropuch; autor Opowieści o Odważnym Ninja oraz serii powieści Icha Icha; nauczyciel Sierot Ame, Minato Namikaze (oraz pozostałych członków Drużyny Jiraiyi) i Naruto Uzumakiego; zginął w czasie przeprowadzania badań nad Painem, choć udało mu się przed tym zdobyć informacje, które stały się kluczowe w ostatecznym pokonaniu Paina.
Znane misje[]
Zabicie Hiruko (tylko w filmie)[]
- Ranga: Nieznana
- Status: Niepowodzenie
Jiraiya, Tsunade i Orochimaru zostali przydzieleni przez Trzeciego Hokage, Hiruzena, aby zlokalizować Hiruko i zabić go za przeprowadzanie nielegalnych eksperymentów. Misja zakończyła się porażką, gdyż Hiruko zdołał uciec z wioski wraz ze swoimi badaniami naukowymi zanim Sannini dotarli do jego laboratorium.
Ciekawostki[]
- Cała trójka Sanninów posiada tą samą grupę krwi - B.
- Sannini zostali nazwani po postaciach z japońskiej legendy Jiraiya Goketsu Monogatari.
- Każdy z Sanninów trenował jednego członka z Drużyny Kakashiego: Jiraiya trenował Naruto, Tsunade Sakurę, a Orochimaru Sasuke.
- Drużyna Konohamaru posiada bezpośrednią relację z Drużyną Hiruzena, ponieważ oboje rodziców Sarady oraz jeden rodzic Boruto byli trenowani przez Sanninów. W przypadku Mitsukiego, jego ojciec był Sanninem. Lider ich drużyny, Konohamaru, jest wnukiem Hiruzena.
- Znana na całym świecie gra „nożyczki, papier, kamień” pochodzi z Chin za czasów wschodniej dynastii Han (25-220), wymyślona przez watażków tamtego okresu. Tyle że zamiast papieru użyli symbolu otwartej dłoni do reprezentowania tkaniny, więc jest to „nożyczki, kamień, tkanina”. Gra dotarła do Japonii na początku lat 40. XVII wieku, a jedną z odmian gry była odmiana „Slug, Snake, Frog”. W tej odmianie Żaba boi się Węża, Wąż boi się Ślimaka, a Ślimak boi się Żaby. Wpływa na to sposób myślenia Sansukumi, który utrzymuje trzy obiekty w martwym punkcie. To, że Sanninowie używają tych trzech zwierząt jako wezwań, może sugerować autorowi, że nie ma wśród nich silniejszego, a ich siła jest mniej więcej równa.